Однажды один знаменитый поэт пришёл к царю за помощью. Царь протянул ему кошелёк с золотыми монетами, но поэт отказался:
— Я не могу взять от тебя деньги, заработанные не твоим трудом, а трудом твоих подданных. Дай мне те деньги, которые заработал ты сам.
Царь попросил его прийти на следующий день.
Когда поэт вернулся царь протянул ему несколько медных монет.
— Что это? — удивился поэт.
— Это те деньги, которые я заработал вчера, раздувая огонь в кузне у кузнеца.
— Но этого очень мало! Мне этого не хватит, — огорчился поэт.
На что царь ответил ему:
— Ты пришёл за помощью к царю, но ты не оценил труд царя управлять страной. Ты больше ценишь труд кузнеца, но сможет ли его помощь удовлетворить твои потребности?
<<Ես վաստակել եմ իմ քրտնաջան աշխատանքով>>
Մի անգամ հայտնի պոետը գնաց թագավորի մոտ օքնություն խնդրելու Թագավորը նրան հանձնեց ոսկե դրամներով դրամապանակ, բայց բանաստեղծը հրաժարվեց.
— Ես չեմ կարող ձեզանից փող վերցնել, որովհետև այդ գումարը ձեր աշխատանքով դուք չեք վաստակել Տվեք ինձ այն փողը, որը դուք վաստակել եք ինքներդ ձեր աշխատանքով:
Թագավորը խնդրեց նրան գալ հաջորդ օրը:
Երբ բանաստեղծը վերադարձավ, թագավորը նրան պղնձե մետաղադրամներ տվեց:
— Ի՞նչ է սա: — զարմացավ բանաստեղծը:
— Սա այն փողն է, որը ես երեկ վաստակել եմ ՝ դարբնի դարբնոցի կրակը վառելով:
— Բայց սա շատ քիչ է: Սա ինձ չի հերիքի, — հուզվեց բանաստեղծը:
Թագավորը պատասխանեց նրան.
—Դու օգնության համար եկել էս թագավորի մոտ, բայց դու չգնահատեցիք երկիրը ղեկավարելու արքայի աշխատանքը: Դուք ավելի շատ գնահատում եք դարբնի աշխատանքը, բայց կարո՞ղ է նրա օգնությունը բավարարել քո կարիքները: