May 24

Вино начинается с этикетки

Чтобы не ошибиться с выбором вина, прежде всего надо уметь читать этикетку. Пpи всем pазнообpазии «одежки» для вина в стpанах, входящих в Междунаpодную оpганизацию виногpадаpства и виноделия (OIV) — а это пpактически весь западноевpопейский миp плюс США, ЮАР и Япония, — с 1985 года установлены пpавила офоpмления бутылок, предназначенных для пpодажи.
Дизайн этикетки хорошего вина должен отличаться благоpодной пpостотой, все надписи должны легко читаться — «навоpоты» и какофония цветов чаще всего служат для пpикpытия сомнительного пpоисхождения.
Столовые вина должны содеpжать надписи «Vin de table de France» («Фpанцузские столовые вина») и «Produit en France» («Пpоизведено во Фpанции»), а также название и адpес (обязательно с индексом) пpедпpиятия, осуществляющего pозлив, указание номинального объема жидкости в литрах, сантилитрах или миллилитрах и ее алкогольной кpепости. Пpичем в последнем случае после соответствующего числа, указанного в процентах, следует надпись «vol.» (то есть «пpоценты объема»).
На винах, пpиготовленных из виногpада, выpащенного за пpеделами Фpанции, указывается соответствующая страна. То же самое касается и зарубежных вин, поступающих во Фpанцию для купажиpования. Подобная щепетильность фpанцузов объяснима: фpанцузские вина подделывали и, похоже, будут подделывать, пpичем как в самой Фpанции, так и за ее пpеделами.
Элиту французских столовых вин составляют «местные» (или «вина земель»). Их получают только из pекомендованных соpтов виногpада, выращенного в определенной местности. Поэтому на их этикетке должна пpисутствовать надпись «Vin de Pays…» («Вино земель…»), за котоpой следует название самой местности.
Маpочные вина высшего качества составляют всего один процент от общего объема вин, изготовляемых во Фpанции (в то время как столовые — 40 процентов, а местные — 15). Эти вина жестко пpивязаны к относительно небольшим pегионам, иногда — вообще к конкретным виногpадникам, порой площадью в несколько гектаpов. При этом Министерство сельского хозяйства строго определяет количество данного вина, которое разрешается получить с данного виноградника, «сверхплановая» продукция никогда не поступит (легально) в пpодажу.
Среди классных вин тоже есть своя элита. Это — вина категоpии AOC («Апеласьон д`Оpжин контpоле») с «наименованием контролируемого происхождения». 

May 17

The history of the conmputer

The computer is an integral part of many people’s lives today. But it was not always so. It took scientists several centuries to create what we today call a computer.

The first prototype of a computer appeared in 1623. It was then that the German scientist Schickard created an apparatus that could perform addition and subtraction. A little later, the Frenchman Blaise Pascal invented the same apparatus, but with the ability to do more multiplication and division. The basis of such an adding machine was a gear wheel.

Арифмометр Паскаля
Two centuries later, in 1832, the English mathematician Charles Babbage came up with an apparatus that displayed his calculations on a negative plate for photo printing. In 1834 he invented a machine that controlled a loom. A special paper tape with holes set the algorithm for changing the fabric pattern.

American scientist Herman Hollerith in 1890 invented a machine that worked with tables (exel prototype). In the same year, it was used in the US census.

For the first time the binary system was embodied in the operation of the machine by the German Konrad Zuse. It happened in 1938.

Первая ЭВМ
A real breakthrough in the creation of a computer happened in the early 50s. In the United States created the first electronic computer (computer). She already had her own memory and could memorize 1024 words. But its disadvantage was the size: the car occupied 200 square meters and weighed 30 tons.It was possible to reduce the machine in the next decade – then large lamps were replaced with small transistors. At the same time, the first programming languages ​​were created.

The next turning point in the history of computers was the invention of the microprocessor by Intel. At first, it could only perform four mathematical operations, so it was used only in calculators. A little later, the company improved the microprocessor, it could already be used to create a computer. It was the Intel microprocessor that was used by the young Bill Gates when creating his program in the Basic programming language.

No less important was the creation of a microprocessor, thanks to which the computer could execute several programs at once. It happened in 1985, and in 1993 the Intel Pentium microprocessors appeared. The creation of the Pentium Pro processor made it possible to produce not only large and expensive computers, but also cheap PCs for the mass consumer.

The first computers in the USSR appeared in the early 80s. The first serial computer was “Electronics BK-0010”. Many other electronic computers were also created, but due to competition from the Westотечественные компьютеры не смогли найти своего места на рынке.

May 12

Առաջադրանք

Վար, արեգ, շատ, այր, նազ, արև, հուր, ակ, գեզ, անուշ, ժիր, ծով, աջք, դաջք, երեր, նոր, նար, ալ,սչ, մար, լուսին, կաթ, թագ, շող, պետ, ազգ, խաժ, լույս, հայր:

Վարդգես, Ալվարդ, Վարդանուշ, Առեգնազ, Արևշատ, Հրայր, Ժիրայր, Նորայր,

February 19

Հուշեր Թումանյանի մասին

Իրոք, Թումանյանը հաճախ էր կատակում, զվարճանում երեխաների հետ և քանի որ զավակներն էլ ամեն ինչով ձգտում էին նմանվել իրենց հայրիկին, ապա Թամարին դեռ մանկուց խորթ չէին հումորն ու կատակը, հատկապես հայրիկի հետ զրուցելիս։ 1919 թ., երբ Լոռեցիների հայրենակցական միությունը հրավիրել էր Թումանյանին նրա 50¬ամյա հոբելյանը նշելու, բանաստեղծը կատակում է, թե «Գնում եմ լոռեցիների քեֆին, շաշերը հավաքվել են»։ Իր հայրիկին նոր բացահայտած 12¬ամյա Թամարը պատասխանում է. «Դու ամենամեծ լոռեցին ես, ուրեմն դու ամենամեծ շաշն ես»:

February 3

Թևավոր խոսքեր

Գորդյան հանգույց – Ըստ հունական դիցաբանության՝ փռյուգիական թագավոր Գորդիոսը Զևսի տաճարին նվիրաբերում է մի երկանիվ սայլ, որին լծված եզները կապված էին խճճված ու բարդ հանգույցով: Գուշակներն ասել էին, որ նա, ով կկարողանա քանդել հանգույցը, կտիրանա աշխարհին: Ալեքսանդրն Մակեդոնացին, մտնելով տաճար, առանց երկար մտածելու, հանում է թուրն ու մի հարվածով կտրում հանգույցը: Այստեղից էլ «Գորդյան հանգույց», որը նշանակում է խարնաշփոթ, խճճված հարց:

Եգիպտական գերություն – Առաջացել է Աստվածաշնչից: Երկար ժամանակ հրեաները գտնվում էին Եգիպտոսում գերության մեջ, որտեղ նրանք անասելի տանջանքների էին մատնված: «Եգիպտական գերություն» ասելով հասկացվում է ծանր ու անազատ կյանք:

Ավգյան ախոռներ – Ըստ հունական առասպելի Հերակլեսը անմահության կհասներ, եթե կատարեր 12 սխրագործություն։ Եվ ահա Հերակլեսի 6-րդ սխրագործությունը պետք է լիներ այն, որ մաքրեր Հելիոսի որդի Ավգիասի ախոռների գոմաղբը: Ավգիասն ուներ հազարավոր եզներ, և նրա գոմերը տարիներով չէին մաքրվել: Հերակլեսը խոստանում է, որ մեկ օրում կմաքրի: Ավգիասը չի հավատում, բայց համաձայնում է: Եվ երբ Ավգիասը իր հյուրերի հետ նստած էր խնջույքին, Հերակլեսը քանդում է ախոռների երկու հակադիր պատերը և երկու գետերի ջրերը ուղղում այնտեղ: Գետերը մի օրվա մեջ քշում տանում են գոմաղբը, որից հետո Հերակլեսը նորից շարում է քանդած պատերը: Այստեղից էլ առաջացել է «Ավգյան ախոռներ» արտահայտությունը, որն օգտագործվում է չափազանց կեղտոտ ու բարձիթողի մատնված տարածք, շենք, բնակարան կամ որևէ այլ բան բնութագրելիս:

January 15

Խալիֆա Օմարի արդարադատություն

Справедливость халифа Омара

Повелитель правоверных Омар — да будет им доволен Господь, — однажды, во время своего халифства в Медине, обмазывал глиной стену. Подошёл некий иудей и пожаловался на насилие правителя Басры, что тот у иудея взял товаров на сто тысяч дирхемов, однако заплатить свой долг не желает.

— Есть ли у тебя клочок бумаги? — спросил Омар.

— Нет, — ответил иудей.

Поднял тогда Омар какой-то черепок и на нем написал: «Жалующихся на тебя бесчисленное множество, а благодарящих тебя — нет. Или не будь причиной жалоб, или оставь пост правителя». И в конце подписал: «Писал это Омар ал-Хаттаб».

Он на черепке не поставил своей печати, не начертал и своей монограммы, но в его словах были такое величие, справедливость и сила власти, что они оставляли след в памяти. И когда иудей вручил правителю Басры черепок, тот сошёл с коня, поцеловал землю и отдал иудею, восседавшему на коне, свой долг.

Шах, если слаб, в политике нетвёрд, —

Он тут же наглецами обесчещен.

Так льву беззубому, лишённому когтей,

Хромые лисы надают затрещин!

December 7

1․Տրված  զույգ  բառերից  ընտրեցե’ք  մեկական  արմատ  և  կազմեցե’ք   մեկական  բարդ  բառ.

խոհական —  այլատարր

զմայլելի  —  մեծահոգի

որակազրկում — բարձրաբերձ

դրամապանակ – հիմնավոր

արշավախումբ —  հաղթական

պատվարժան – ինքնամեծար

2․Կազմեցե’ք   մեկական բարդ բառ`  վերջին  բաղադրիչ  դարձնելով  տրված  բառերի  առաջին  արմատները.

ցավատանջ –

որակազրկում-

մտավախություն-

հոգատար-

տեսագրություն-

նենգամիտ-

December 7

Նյութափոխանակություն

Նյութափոխանակություն կամ մետաբոլիզմ, օրգանիզմների կենսապահովման քիմիական ռեակցիաների ամբողջություն:

Մետաբոլիզմի 3 հիմնական ուղղություններն են՝

  • սննդանյութերի փոխակերպումն էներգիայի՝ բջջային գործընթացների իրականացման համար,
  • սննդանյութերի փոխարկումը սպիտակուցների, լիպիդների, նուկլեինաթթուների և որոշ ածխաջրերի կառուցվածքային միավորների
  • ազոտային արգասիքների հեռացումը: Ֆերմենտներով կատալիզվող այս ռեակցիաներն օրգանիզմներին թույլ են տալիս աճել և բազմանալ, պահպանել իրենց կառուցվածքը և պատասխանել իրենց շրջակա միջավայրի ազդակներին:

Նյութափոխանակությունը սովորաբար բաժանում են 2 կատեգորիայի. կատաբոլիզմ՝ օրգանական միացությունների ճեղքումն էօրինակ՝ բջջային շնչառության ընթացքում գլյուկոզի ճեղքումը մինչև ԱԵՖ-ի անջատում և պիրուվատ (պիրոխաղողաթթու), և անաբոլիզմ՝ բջջի կառուցվածքային բաղադրիչների սինթեզն է, որոնցից են սպիտակուցներն ու նուկլեինաթթուները: Սովորաբար ճեղքման արդյունքում էներգիան արտադրվում է, սինթեզի ժամանակ՝ օգտագործվում:

Պլաստիկ և էներգետիկ նյութափոխանակություն

Բջջում ընթացող ռեակցիաները կարելի է բաժանել երկու խմբի։ Ռեակցիաների առաջին խումբը նպատակաուղղված է բջիջն էներգիայով ապահովելուն։ Սրանք ճեղքավորման ռեակցիաներ են, որոնց ամբողջությունը կազմում է բջջի էներգիական փոխանակությունը, դիսիմիլյացիա կամ կատաբոլիզմը ։ Այս ռեակցիաների արդյունքում խոշոր մոլեկուլները ճեղքվում են ավելի փոքր և պարզ մոլեկուլների, ինչն ուղեկցվում է էներգիայի անջատմամբ։ Այդ էներգիան բջիջն օգտագործում է իր կենսագործունեության տարբեր գործընթացների իրականացման համար (շարժում, նյութերի կենսասինթեզ, բջջի բաժանում և այլն), և մի ձևից այն կարող է ձևափոխվել մեկ այլ ձևի։

Կենսաբանական օքսիդացման ընթացքում առաջանում են ածխաթթու գազ, ամոնիակ, նատրիումի, ֆոսֆորի, քլորի միացություններ, որոնք հեռացվում են օրգանիզմից։ Այդ ընթացքում առաջանում է նաև էներգիա, որն օգտագործվում է բջջի կենսագործունեության, ինչպես նաև նոր նյութերի սինթեզման համար։ Հաշվարկները ցույց են տվել, որ 70 կգ զանգված ունեցող մարդու օրգանիզմում ֆիզիկական ծանրաբեռնվածության պայմաններում 1 օրում քայքայվող ածխաջրերի, ճարպերի, սպիտակուցների ճեղքման հետևանքով առաջանում է 12600 կՋ էներգիա։

Պլաստիկ և էներգետիկ փոխանակությունները միասին կազմում են բջջի նյութափոխանակությունը կամ մետաբոլիզմը, որի միջոցով իրականանում է բջջի կապն արտաքին միջավայրի հետ։

Պլաստիկ և էներգիական փոխանակություններն անքակտելիորեն կապված են միմյանց հետ։ Նախ՝ պլաստիկ փոխանակության ելանյութերն էներգիական փոխանակության վերջանյութերն են և հակառակը։ Երկրորդ՝ էներգիական փոխանակության արդյունքում անջատվում է էներգիա, իսկ պլաստիկ փոխանակության ռեակցիաներն ուղեկցվում են էներգիայի կլանմամբ։ Երրորդ՝ և՛ պլաստիկ, և՛ էներգիական փոխանակության ռեակցիաները հիմնականում իրականանում են ֆերմենտների մասնակցությամբ, որոնք սինթեզվում են պլաստիկ փոխանակության արդյունքում։

Նյութափոխանակությունը սովորաբար բաժանում են 2 կատեգորիայի. կատաբոլիզմ՝ օրգանական միացությունների ճեղքումն էօրինակ՝ բջջային շնչառության ընթացքում գլյուկոզի ճեղքումը մինչև ԱԵՖ-ի անջատում և պիրուվատ (պիրոխաղողաթթու), և անաբոլիզմ՝ բջջի կառուցվածքային բաղադրիչների սինթեզն է, որոնցից են սպիտակուցներն ու նուկլեինաթթուները: Սովորաբար ճեղքման արդյունքում էներգիան արտադրվում է, սինթեզի ժամանակ՝ օգտագործվում:

Պլաստիկ և էներգետիկ նյութափոխանակություն

Բջջում ընթացող ռեակցիաները կարելի է բաժանել երկու խմբի։ Ռեակցիաների առաջին խումբը նպատակաուղղված է բջիջն էներգիայով ապահովելուն։ Սրանք ճեղքավորման ռեակցիաներ են, որոնց ամբողջությունը կազմում է բջջի էներգիական փոխանակությունը, դիսիմիլյացիա կամ կատաբոլիզմը ։ Այս ռեակցիաների արդյունքում խոշոր մոլեկուլները ճեղքվում են ավելի փոքր և պարզ մոլեկուլների, ինչն ուղեկցվում է էներգիայի անջատմամբ։ Այդ էներգիան բջիջն օգտագործում է իր կենսագործունեության տարբեր գործընթացների իրականացման համար (շարժում, նյութերի կենսասինթեզ, բջջի բաժանում և այլն), և մի ձևից այն կարող է ձևափոխվել մեկ այլ ձևի։

Պլաստիկ և էներգետիկ փոխանակությունները միասին կազմում են բջջի նյութափոխանակությունը

Պլաստիկ և էներգիական փոխանակություններն անքակտելիորեն կապված են միմյանց հետ։ Նախ՝ պլաստիկ փոխանակության ելանյութերն էներգիական փոխանակության վերջանյութերն են և հակառակը։ Երկրորդ՝ էներգիական փոխանակության արդյունքում անջատվում է էներգիա, իսկ պլաստիկ փոխանակության ռեակցիաներն ուղեկցվում են էներգիայի կլանմամբ։ Երրորդ՝ և՛ պլաստիկ, և՛ էներգիական փոխանակության ռեակցիաները հիմնականում իրականանում են ֆերմենտների մասնակցությամբ, որոնք սինթեզվում են պլաստիկ փոխանակության արդյունքում։

December 6

Նա նստել էր պատուհանի մոտ և դիտում էր, թե ինչպես է երեկոն կլանում փողոցը։ Գլուխը հենել էր պատուհանիվարագույրին, իսկ ռունգերում՝ փոշոտ կրետոնի հոտն էր։Հոգնած էր։

Անցորդները սակավ էին։ Տուն մտավ վերջին շենքի բնակիչը,լսվեց նրա կոշիկների ձայնը և քիչ անց դրանք ճռճռացին նոր,կարմիր շենքերի առաջ ձգվող արահետի վրա։ Մի ժամանակ այդտեղ դաշտ էր, ուր նրանք ամեն երեկոխաղում էին ուրիշ երեխաների հետ։ Հետո ինչ-որ մեկը Բելֆասթից գնեց դաշտը և կառուցեց այդտեղտներ. ոչ թե իրենց մուգ շագանակագույն փայտե տներից, այլ պայծառ աղյուսե տներ, փայլունկտուրներով։ Առաջ փողոցի երեխաները սիրում էին խաղալ այդ դաշտում՝ Դևինսները, Ուոթերսները․Դանսները, փոքրիկ կաղ Քեուն, ինքը և իր քույրերն ու եղբայրները։ Իհարկե, Էռնեստը երբեք չէրխաղում։ Նա արդեն մեծ էր։ Հայրը՝ փայտը ձեռքին, անվերջ նրանց ետևից էր ընկնում, սակայն փոքրիկՔեուն հսկում և ձայն տալիս, երբ նկատում էր հորը։ Այդ ժամանակ բոլորը, թվում է, երջանիկ էին։ Հայրըդեռ մի կերպ պահում էր իրեն և մայրիկը դեռ ողջ էր։ Դա շատ վաղուց էր. հիմա ինքը, իր քույրերն ուեղբայրները հասակ են առել, իսկ մայրը մահացել է։ Թիզի Դանսը նույնպես չկա, իսկ Ուութերսներըվերադարձան Անգլիա։ Ամեն ինչ փոխվել է։ Հիմա ինքն էլ ուրիշների նման կհեռանա և կլքի տունը։ Տո՛ւն։Նա դիտեց սենյակը, զննելով բոլոր ծանոթ իրերը, որոնք շաբաթական մաքրում էր այս բոլոր տարիներիընթացքում և ամեն անգամ զարմանում, թե ինչու է այդքան փոշոտ։ Հավանաբար այլևս չի տեսնի այդծանոթ իրերը, որոնցից երբեք հույս չուներ բաժանվել։ Սակայն այդ տարիների ընթացքում նա այդպես էլչիմացավ այն քահանայի անունը, որի դեղնած լուսանկարը կախված էր կոտրված ֆիլհարմոնիայիվերևում, պատի վրա, սրբ. Մարգարիտ ֊ Մարիամ ֊ Ալաքոքին պատկերող գունավոր փորագրությանկողքին։ Վերջինս իր հոր դասընկերներից էր և հայրը ցույց տալով նկարը հյուրերին, միշտ հավելում էր․
— Հիմա նա Մելբուռնում է։
Աղջիկը համաձայնել էր հեռանալ, լքել իր տունը։ Արդյոք դա ճի՞շտ էր։ Նա փորձեց հարցը վերլուծել բոլորկողմերից։ Տանը ամեն դեպքում նա ուներ սնունդ, ապաստան և նրանց, ովքեր ծանոթ էին նրան։Իհարկե, աշխատանքն այստեղ շատ էր, և ոչ միայն տանը, այլև խանութում։ Հետաքրքիր է, ինչ կասենխանութում, երբ իմանան, որ փախել է մի երիտասարդի հետ։ «Հիմարի մեկն էր»,— կասեն նրանք իրմասին, իսկ իր աշատատեղը հայտարարությունից հետո արագ կզբաղեցնեն։ Օրիորդ Գևանը շատ կուրախանա։ Նա միշտ իրեն կշտամբելու առիթ էր փնտրում, հատկապես ներկաների մոտ։
— Օրիորդ Հիլ, մի՞թե չեք տեսնում, որ տիկնայք ձեզ են սպասում։
— Խնդրեմ, բարեհաճ եղեք, օրիորդ Հիլ։
Խանութից հեռանալը այնքան ցավոտ չէր։ Բայց նոր տան մեջ, հեռավոր անծանոթ երկրում իրդրությունը կփոխվի։ Նա կամուսնանա, նա՝ Էվելինը։ Մարդիկ արդեն հարգանքով կվերաբերվեն իրեն ևնա չի կիսի մոր ճակատագիրը։ Անգամ հիմա, երբ նա 19 անց աղջիկ էր, իրեն անպաշտպան էր զգումհոր զայրույթի դեմ։ Նա գիտեր, որ սրտի անկանոն զարկերի պատճառը դա էր։ Երբ փոքր էր, հայրը չէրհարձակվում նրա վրա այնպես, ինչպես հարձակվում էր Հենրիի կամ Էռնեստի վրա, որովհետև ինքըաղջիկ էր, բայց վերջերս սկսել էր սպառնալ և ասում էր, որ իրեն փրկում է միայն հանգուցյալ մորանունը: Եվ հիմա չկա պաշտպան։ Էռնեստը մահացել էր։ Հարրին, որ եկեղեցիներ էր նկարազարդում,միշտ զբաղված էր որևէ գյուղում։ Իսկ դրամի համար շաբաթօրյա մշտական վեճերը նրան շատձանձրացրել էին։ Նա միշտ հորն էր տալիս աշխատավարձի յոթ շիլլինգը։ Նույնը անում էր նաև Հարրին,ուղարկելով որքան կարող էր։ Բայց ամենադժվարը այդ դրամը տնտեսելն էր։ Հայրն ասում էր,որ աղջիկը շռայլում է դրամը, որ անխելք է, և ինքը թույլ չի տա, որ դժվարությամբ վաստակած դրամըկորչի և չէր բավարարվում դրանով, այլ ասում էր ավելին, քանի որ շաբաթ երեկոյան միշտ հարբած էր։Վերջում նա աղջկան փող էր տալիս և հարցնում, թե արդյոք մտադիր չէ՞ գնումներ անել կիրակնօրյաճաշի համար։ Հետո Էվելինը պետք է տնից դուրս վազեր, ձեռքին՝ սև կաշվե դրամապանակը, բրդբրդերամբոխը և տուն դառնար ուշ երեկոյան, գնումների ծանրությունից կքած։ Ծայրը ծայրին հասցնելուհամար նա աշխատում էր ողջ օրը և բացի այդ խնամում էր երկու երեխաներին, հետևում, որ ճաշեն ուդպրոց գնան։ Դա ծանր աշխատանք էր, ծանր կյանք, բայց հիմա, երբ նա որոշել էր լքել տունը, առօրյանայնքան էլ ծանր ու անցանկալի չէր։ Որոշել էր նոր կյանք սկսել Ֆրենկի հետ։ Ֆրենկը բարի էր, սրտաբացու քաջ։ Այս գիշեր ինքը կմեկնի նրա հետ գիշերային նավով, կլինի նրա կինը և կապրի նրա հետԲուենոս֊Այրեսում, որտեղ Ֆրենկը տուն ուներ։ Որքան լավ էր հիշում առաջին հանդիպումը։ Ֆրենկըսենյակ էր վարձում գլխավոր փողոցի վրա գտնվող տանը, ուր ինքը հաճախ էր այցելում։ Ասես մի քանիշաբաթ առաջ էր։ Ֆրենկը կանգնել էր դարպասի մոտ, կեպին ծոծրակին, մազերը բրոնզագույն դեմքին թափված։ Հետո նրանք ծանոթացան։ Ամեն երեկո սպասում էր խանութի մոտ, որպեսզի տուն ուղեկցիԷվելինին։ Ֆրենկը տարավ նրան դիտելու «Գնչուհին» և նա, նստելով տղայի կողքին, իր համար անսովորտեղում, իրեն զգում էր յոթերորդ երկնքում։ Ֆրենկը սիրում էր երաժշտություն և մի քիչ երգել գիտեր։Մարդիկ գիտեին նրանց փոխադարձ համակրանքի մասին, և երբ Ֆրենկը երգում էր նավաստու ևաղջկա սիրո երգը, ինքը միշտ հաճելի շփոթմունք էր ապրում։ Նա աղջկան կատակով Փոփինս էրանվանում։ Սկզբում պարզապես հաճելի էր երկրպագու ունենալ, իսկ հետո Ֆրենկը սկսեց նրան դուրգալ։ Նա գիտեր պատմություններ հեռու երկրների մասին և իր կարիերան սկսել էր որպես կրտսերնավաստի «Ալլան Լայն» ընկերությանը պատկանող նավի վրա, որը ուղևորվում էր Կանադա։ Նա գիտերայն բոլոր նավերի ու ընկերությունների անունները, որտեղ մի ժամանակ աշխատել էր։ Անցել էրՄագելանի նեղուցով և ծանոթ էր սարսափելի պատագոնցիների մասին պատմություններին։ Ասում էր,որ իր գործերը հաջող են Բուենոս–Այրեսում, և, որ, եկել է հայրենիք հանգստանալու համար։ Իհարկե,հայրն իմացավ ամեն ինչ և արգելեց աղջկան շփվել նրա հետ։
— Գիտեմ այդ նավազներին,— ասաց նա։
Մի օր հայրն անգամ վիճեց Ֆրենկի հետ, և Էվելինը ստիպված էր դրանից հետո ծածուկ հանդիպել։ Փողոցում արդեն երեկո էր։ Ծնկներին դրված նամակների ճերմակությունը դարձավ անորոշ։Նամակներից մեկը ուղղված էր հորը, մյուսը՝ Հարրիին։ Էռնեստը իր սիրելին է եղել, բայց Հարրիինաղջիկը նույնպես սիրում էր։ Վերջին ժամանակ Էվելինը սկսել էր նկատել հոր ծերությունը։ Հայրը կզգաիր բացակայությունը։ Երբեմն նա կարող է լինել շատ բարի։ Մի քանի օր առաջ, երբ հիվանդ էր, հայրըկարդաց իր համար «Սարսափելի պատմություններից» մի պատմվածք և կրակի վրա հաց տաքացրեց։Մի ուրիշ անգամ, երբ մայրը դեռ կենդանի էր, ողջ ընտանիքով գնացին Հաութի Հիլլ՝ ցերեկույթի։ Էվելինըմինչև հիմա էլ հիշում էր, թե ինչպես հայրը երեխաներին ծիծաղեցնելու համար դրեց մոր գլխարկը։ Ժամանակն անցնում էր, իսկ նա դեռ նստած էր պատուհանի վարագույրի մոտ, շնչելով կրետոնի փոշոտհոտը։ Ներքևից, փողոցի մյուս ծայրից, լսվեց փողոցային երգեհոնի նվագը։ Նրան ծանոթ էր այդմեղեդին։ Տարօրինակ էր, որ երգը հնչում էր հենց հիմա, ասես նորից հիշեցնելով մորը տված խոստումը՝չլքել տունը այնքան ժամանակ, որքան կարող է։ Հիշեց հիվանդ մոր վերջին գիշերը, նա պառկած էրդահլիճի մյուս թևում գտնվող մութ սենյակում, իսկ դրսից լսվում էր իտալական տխուր մեղեդի։Երաժշտին 6 պենս տվեցին ու ասացին, որ հեռանա։ Հիշեց, ինչպես հայրը ինքնավստահ քայլելով ետվերադարձավ հիվանդի սենյակը, մրմնջալով․
— Անիծյա՛լ իտալացիներ։ Այստեղ էլ լցվեցին։
Եվ երբ պատկերացրեց, թե ինչպես մոր կյանքի տխուր պահերը թափանցում են նաև իր կյանք, որըբաղկացած էր ամենօրյա աննկատ զոհողություններից և կարող են ավարտվել կատարյալխելագարությամբ, Էվելինը դողաց, ասես նորից լսեց հիվանդ մոր ձայնը, որը բութ համառությամբկրկնում էր․
— Վերջացավ հաճույքը՝ ցավ: Վերջացավ հաճույքը՝ ցավ։
Նա սարսափահար վեր թռավ տեղից։ Փախչե՛լ։ Պե՛տք է փախչել։ Ֆրենկը կփրկի իրեն։ Նա կյանք կտաիրեն, գուցե նաև սեր։ Էվելինն ուզում է սեր։ Ինչո՞ւ պետք է ինքն էլ դժբախտ լինի։ Ինքն էլերջանկության իրավունք ունի։ Ֆրենկը կգրկի իրեն, կսեղմի կրծքին։ Նա կփրկի։ Էվելինը կանգնել էրամբոխի մեջ՝ Նորդ Ուոլլ նավահանգստում։ Ֆրենկը բռնել էր նրա ձեռքը, և նա միայն զգում էր, որ տղանարդեն որերորդ անգհամ համոզում ու ինչ-֊որ բան է պատմում ճանապարհորդության մասին։Նավահանգիստը լիքն էր զինվորականներով ու նրանց մոխրագույն պայուսակներով։ Նավամատույցիլայն դռան մեջ նա տեսավ խարիսխ նետած, վառ լույսերով նավի սև մարմինը։ Էվելինը լուռ էր։ Այտերըսառն ու գունատ էին։ Նա հուսահատ աղոթում էր Աստծուն ուշքի բերել իրեն, ցույց տալ, թե որն է իրպարտքը։ Նավը մառախուղի մեջ երկար և ողբալի սուլոց արձակեց։ Եթե մեկնի, առավոտյան բացծովում կլինի, Բուենոս֊Այրես տանող նավի վրա, Ֆրենկի հետ միասին։ Տոմսերն արդեն գնված են։ Մի՞թեայն ամենից հետո, որ Ֆրենկն արել է իր համար, ինքը կարող է հրաժարվել։ Հուսահատությունից նասրտխառնոց զգաց, բայց շրթունքներով դեռ շարունակում էր լուռ ու կրքոտ աղոթել։
Զանգը հնչեց ասես նրա սրտում։ Նա զգաց, թե ինչպես Ֆրենկը սեղմեց նրա ձեռքը։
— Գնա՛նք։
Աշխարհի բոլոր ծովերը փոթորկեցին նրա սրտում։ Ֆրենկը նետում է հորձանուտը, ուզում է խեղդել։ Նաերկու ձեռքով կառչեց երկաթե ճաղերից։
— Գնա՛նք։
Ո՛չ, ո՛չ, ո՛չ։ Դա անհնար է։ Նրա ձեռքերը խելագար ջղաձգումով կառչեցին ճաղերից։ Եվ նրան կլանողհորձանուտ ուղղությամբ Էվելինը հուսահատ մի ճիչ արձակեց։
— Էվելի՛ն, Է՛վի։
Ֆրենկը անցավ արգելագիծը և կանչում էր մյուս կողմից, որ նա հետևի իրեն։ Նրա վրա գոռացին, որճանապարհ տա մյուսներին, բայց նա շարունակում էր կանչել աղջկան։ Էվելինը իր գունատ, անտարբերդեմքը շրջել էր դեպի Ֆրենկը, ասես անօգնական կենդանին։ Նրա աչքերը նայում էին Ֆրենկին՝ առանցսիրո, առանց հրաժեշտի, առանց ճանաչելու։